Ik weet niet meer precies hoé lang het geleden is, maar ik schat zo’n 25 jaar. Het was in de weken voor kerst en in het dorp waar ik toen woonde, was een boekhandel, waar ze ook woondecoratie verkochten. De eigenaresse maakte er ieder jaar veel werk van om haar etalage en winkel zo prachtig mogelijk te maken. Ik liep met mijn man langs het raam en zag een Kerstengel, waar ik op slag verliefd op werd. Omringd door allemaal lichtjes, stond ze daar te stralen. Ik keek mijn man aan, die wist genoeg en ik naar binnen. Om te vragen of de Kerstengel te koop was. De eigenaresse antwoordde dat hij al aan iemand anders verkocht was. Het ging niet om het hebben, ik was echt betoverd. Teleurgesteld verliet ik de winkel, jammer maar helaas. Ik vergat de Kerstengel en het leven ging verder.
Het moet een goed half jaar verder geweest zijn, de buitentemperatuur was tropisch en ik liep in korte broek weer langs het raam van de winkel. In een flits zag ik de Kerstengel staan, in het hoekje weggestopt. Ik ging naar binnen en vroeg haar naar de Kerstengel. Nou, zei ze, dat is zo’n raar verhaal want degene die hem wilde kopen, heb ik niet meer gezien. Ik wil er eigenlijk wel vanaf, want ze staat wat in de weg. Je mag ‘m hebben voor 150 gulden. Hoe wordt het nog beter dan dit!
En loop je dus, echt waar, bloedje heet zomer, met een Kerstengel onder de arm naar huis. Meewarig aangestaard door voorbijgangers, die hun brein ook niet om dat beeld heen gevouwen kregen. Wat ons de slappe lach opleverde.
Het is weer bijna Kerst en waar we zo naar verlangen, nabijheid en saamhorigheid met dierbaren, wordt door een virus verstoord. En ook ik vind dat vreselijk! Ieder jaar zetten wij de Kerstengel beneden neer, dus staat ze weer in de woonkamer te stralen. En ik denk terug aan haar verhaal. Hoe eenvoudig wellicht ook, ik zie de overeenkomst met nu. Destijds kon ik haar niet kopen en vond dat oprecht jammer. Later kwam dat onverwachts meer dan goed. Ik put er hoop uit voor nu. En hoop daar iets van aan jullie door te geven.
Het zal niet zo perfect kunnen zijn als we wilden. We zullen niet bij elkaar kunnen zijn, waar we na het afgelopen jaar zo naar verlangden. En ons hele wezen is gebouwd op liefde, warmte, koesteren, nabijheid en saamhorigheid. Het voelt alsof de verbinding door een virus wordt afgepakt.
Ons brein kan dan verzanden in verhalen van negativiteit, waar we ons ongelukkig door kunnen voelen. Ik kan niet in jouw persoonlijke situatie meekijken, maar ik wil je meegeven dat ons brein geen onderscheid maakt tussen een positieve gedachte, of een negatieve gedachte. Ook ik kan veel dingen niet zoals ik het zou wensen. Maar KIES voor dankbaarheid en wat er wel is. Dat ik gezond ben, mijn dierbaren ook, dat mijn praktijk voor jullie open mag blijven en dat ik een fijne woonplek heb. Door daar op te focussen zie ik lichtpunten. Licht in de donkerste tijd van het jaar, waarin we ook weer verlangend uitkijken naar het licht dat weer gaat komen.
We zetten hier thuis de Kerstengel neer als monument van hoop. Dit gaat voorbij, al weten we niet wanneer. En kiezen zoveel als mogelijk voor positieve gedachten en staan onszelf toe ook hartgrondig te balen. Waarbij we ons voornemen om zoveel als mogelijk te genieten.
Jullie ontvingen al een uitnodiging voor mijn extra Masterclass dinsdagavond 22 december. Ik start om 19.30 uur en je kunt je hier inschrijven als je dat nog niet gedaan hebt.
En dank je wel voor de vragen die ik al ontving, om hier een mega waardevolle Masterclass van te gaan maken. Om te delen en om jullie te steunen in hoe je, ook in deze tijd, toch lichtpuntjes kan vinden. Je kunt je vragen altijd mailen!
Delen van deze blog is fijn! Je kent vast wel iemand in jouw nabijheid die een opsteker kan gebruiken. Ik wil zoveel mogelijk mensen inspireren. En mochten alle plekken bezet zijn, dan geef ik er gewoon nog een!
Ik wens jullie een wondervol mooie Kerstperiode toe, met zoveel mogelijk liefde en nabijheid van dierbaren als mogelijk.
En voor het nieuwe jaar 2021 wens ik jullie veel goeds, gezondheid, geluk en voorspoed toe!
