De herfst zet steeds verder door en ondanks ’t nu nog zonnige weer, zit ik snotverkouden en een hoofd vol watten, vanuit de woonkamer naar onze tuin en steeds mooier wordende bladerpracht te kijken.
Het loslaten van een aantal dierbaren herinnert me vandaag aan de dagboeken van mijn opa, die ik ooit van mijn moeder kreeg. Ik vind een schrijfblok met ouderwets handschrift, een verslag van de bootreis van opa en oma met de Maasdam van de Holland America Lijn naar Canada op 12 juni 1967. Ik ben net twee jaar oud.
Ik moest er even inkomen met lezen en verwonder me dat mijn opa, die een eenvoudige boer was met alleen lagere school, zo veel schreef. Er volgt een gedetailleerd verslag van wat ze meemaakten aan boord. Wie ze ontmoetten, hoe ze geslapen hadden en vooral ook de kerkdiensten aan boord werden gedetailleerd, inclusief bijbel teksten, omschreven.
Het wordt ineens duidelijk als ik verder lees, dat het nergens, maar dan ook nergens gaat over emoties. Het is het verhaal van opa, wat oma vond lees ik niet terug. Hoe ze hun dochter begroetten en of ze blij waren elkaar te zien, ik vind het niet. Opa trok er op uit met de fiets en met zijn schoonzoon, ‘moe deed haar gebruikelijke huishoudelijke werk’, schrijft hij, zelfs in Canada.
Het maakt me dankbaar, omdat ik in een flits helder krijg waar mijn oude patronen mede een oorsprong vinden. Doen zoals het hoort, de kerk, wat anderen vinden is belangrijk, zorg dat niemand aanstoot neemt. En voel tegelijkertijd liefde en waardering voor mijn grootouders en ouders, omdat ik mijn bestaan aan hen dank.
Ik nam dat patroon naadloos over en kleurde vooral veilig binnen de lijntjes. Begon al op mijn 17e met werken, stopte niet met studeren in de avonduren en heel eerlijk, dat heeft me zo ver gebracht! Telkens opnieuw begon het te schuren, dat ik me ondanks al die behaalde diploma’s en goed betaalde baan toch niet gelukkig voelde. Het was het allemaal nét niet, het was nooit goed genoeg en ging steeds harder werken. Ik wist dat er meer moest zijn, las meters zelfhulpboeken op zoek naar wat dan wel en vooral ook: hóé dan wel! Altijd op zoek naar die ene persoon of dat boek die me dé oplossing zou bieden.
Er kwam een keerpunt toen ik écht doorkreeg dat onze gedachten verantwoordelijk zijn voor veel van ons lijden. Dat ons ego ons lekker veilig wil houden en daardoor alleen maar angst projecteert. Op je leven of op een ander, waardoor geluk steeds verder weg drijft. Nadat ik de sleutelrol van het brein daarin ontdekte, wist ik ook hoe ik verder moest.
Ik ging buiten de lijntjes kleuren door mijn eigen praktijk verder op te bouwen door praten en protocollen niet meer tot kunst te verheffen. Begon steeds meer holistisch te werken, energie te benoemen, dat helen van binnen naar buiten gaat. En dus ook dat werken aan je binnenwereld van even groot belang is als werken aan je buitenwereld. De wetenschap bloedserieus te nemen, maar alles wat ik leerde vanuit de Oosterse Geneeswijzen, Energieopleidingen daarin net zo belangrijk zijn!
Oude patronen steken regelmatig de kop op, we zijn geconditioneerd door angst, ik zie het bij zoveel mensen terug. Voel ook bij mijzelf hoezeer het de handrem erop kan houden. Door alle regels die bij mijn vak horen en angst dat mensen een klacht in zouden kunnen dienen, durfde ik mijn stem naar buiten niet goed te laten horen. Gevoelig voor wat anderen denken, komen de woorden soms niet op papier zoals ik wil. En moet ik iedere dag aandacht geven aan mijn binnenwereld, om jou wel te laten weten dat ik ontdekt heb hóé je van die handrem afkomt. Mijn Tao is holistisch werken, ik heb het geluk dat ik uit beide werelden veel mocht leren. Het komt samen in mijn manier van werken met jou. YOU©, uniek als mens met een unieke wijze om te helen. Dat ik daarmee mag werken, ik kan niet zo goed in woorden vatten hoe blij me dat maakt.
Ik realiseer me dat niet iedereen mijn taal spreekt of verstaat, me zweverig of vaag kan vinden. Dat neem ik voor lief, ook als dat betekent dat dit buiten de lijntjes kleuren voor niet jouw cup of tea is. Ik gooi mijn handrem los, omdat jij me anders niet kan horen en jou kan leren hoe je afrekent met oude shit. Als jij je herkent en er meer dan aan toe bent om buiten die lijntjes te kleuren, mail me dan, ik denk met liefde met je mee.
Om alvast in je agenda te zetten:
De volgende Masterclass is op dinsdag 2 november 2021 om 19.30 uur
Nieuw is de Masterclass overdag op dinsdag 16 november 2021 om 10.00 uur Je kan al inschrijven met deze link
