De afgelopen dagen had ik mijn agenda geblokt. Vrij, even weg werk en thuiswerken, onthechten van alles wat mag en moet. Corona proof met een vriendin in een huis in Zeeland. We gingen uit de tijd, hebben gewandeld, genoten en vooral ook veel met elkaar gedeeld. Het was heerlijk en het Toverwoord die dagen bleek VERBINDING.
Ken je die Rubik’s Kubus? Dat je draait en draait tot je er suf van wordt, omdat alle vlakken gelijk mogen zijn? In mijn jeugd in de jaren 80 was hij heel populair en draaide ook ik me suf om hem weer helemaal passend te krijgen. Internet, echt waar, bestond nog niet, laat staan Google. Ik weet nog goed hoe frustrerend ik het vond dat ik alleen die eerste laag passend kreeg, terwijl sommigen ‘m razendsnel helemaal goed konden draaien.
Mijn Kubus van toen heb ik niet meer, maar mijn man heeft de eerste uitgave nog. Ik zag ‘m staan op zijn bureau en mijn creativiteit begon te stromen. Mijn hoofd, dat best snel kan denken, zag oneindige mogelijkheden en oneindige combinaties. Nu heel veel jaren later kijk ik heel anders tegen die Kubus aan.
Voordat je stopt met lezen en denkt, wat heeft dat nu met toveren en verbinding te maken? ALLES!
Ik leer steeds meer dat alles met elkaar verbonden is. Misschien nu nog wel meer in deze Corona periode. Hoe het was, is nu niet meer altijd mogelijk. Maar wat kan wel? HOE kun je nieuwe verbindingen maken, welke oneindige combinaties zijn wel mogelijk?
Als ik in mijn hoofd zit en ga piekeren, lijkt dat op die frustrerende eerste laag van de Rubik’s kubus en hoe ik ook draaide, het bleef bij die eerste laag. Met piekeren los ik mijn probleem niet op en draai ik vast in mijn brein, kijk ik met mijn blinde vlek.
Wat ik zeker weet: toveren doe je met spelen, oneindige manieren van verbinding maken. Die oneindige kubus en ik, dat was geen match en ik weet echt niet meer waar die van mij gebleven is. Waar ik wél een mega grote match mee heb is Harry Potter, ik heb gesmuld van die boeken. De Kamer van Hoge Nood die zich altijd opent als er hoge nood is. En daar blijken oneindige mogelijkheden te zijn om problemen op te lossen.
In ons brein zijn oneindige combinaties mogelijk, als we weten hoe we het tot rust kunnen krijgen en onze eigen Kamer van Hoge Nood kunnen benutten. Dat is geen toveren of magie, al vind ik ons brein meer dan magisch. Het is het benutten van alle mogelijkheden die ons brein ons biedt. Dat lukt je niet alleen als jij tegen jouw eigen blinde vlek aankijkt en vastloopt in je brein.
Ik kwam tot de ontdekking dat je op YOUTUBE filmpjes voor beginners hebt om de Rubik’s Kubus op te lossen. Was het maar zo’n feest dat je dat op Google kan vinden als je zelf bent vastgedraaid. Dat de buitenwereld denkt dat je alles voor elkaar hebt, je leven er perfect uitziet, maar jij dat van binnen heel anders ervaart en je dat harder raakt dan je zou willen. Dat knagende onvervulde verlangen dat het beter zou moeten kunnen, het frustrerende gevoel dat je dat zelf maar niet lukt. Waar je zo onderhand doodmoe van wordt.
Ik heb geen Kamer van Hoge Nood voor je, maar weet die van mijzelf steeds beter te vinden. Ik wéét hoe vastgedraaid je kan raken, terwijl de buitenwereld daar geen weet van heeft. Omdat je dat liever verbergt en het zelf oplost. Ik weet al lang dat dat niet werkt en dat je daar veel sneller doorheen komt als je hulp vraagt. Ik weet wat wel werkt en deel het graag met je. Als je denkt, daar wil ik meer van weten meld je dan hier aan voor een gratis Breinstorm. Je ontvangt van mij een intakeformulier dat je voorafgaand in mag vullen, zodat ik me goed kan voorbereiden op ons gesprek. Je krijgt gegarandeerd tips om vooruit te komen!
PS: die Kubus op de foto is van mijn man, die ‘m echt waar, dus ooit prima goed gedraaid heeft 😊
