Je kan er niet omheen deze dagen. Voor aankondigingen op de TV, verhalen van overlevenden die verteld moeten worden. Mijn ouders hebben beiden de Tweede Wereldoorlog meegemaakt, het was bij ons traditie om in deze dagen alle slachtoffers van de Tweede wereldoorlog, door welke hand ook, te herdenken. Omdat, zo leerden mijn ouders mij, vrijheid nooit vanzelfsprekend is.

Twee minuten stilte maakt op mij nog steeds een diepe indruk. Herinneringen hoe ik als kind met mijn ouders meeging naar het Raadhuis, het beeld, de kransen. De zon leek altijd te schijnen, de intensiteit van de lentegeuren kan ik zelfs nu nog naar boven halen in mijn herinneringen. En altijd tijdens die twee minuten stilte, zong een merel zijn mooiste lied. 

Op het lyceum was geschiedenis mijn favoriete vak en had zelfs plannen om geschiedenis te gaan studeren. In het eindexamenjaar was de Tweede wereldoorlog onderwerp voor het mondeling, ik wilde alles weten en lezen. Omdat ik er destijds mijn brein al niet omheen gevouwen kreeg, waar mensen toe in staat zijn. Ik kon daar dagen mee rondlopen, al weet ik nu dat een kenmerk is van hoogsensitiviteit. Alles komt binnen en moet diepgaand verwerkt worden. Maar hoe verwerk je gruwelijke gebeurtenissen als deze?

Vorig jaar kreeg ik de tip om het boek De Keuze van Edith Eva Eger te lezen. Ik begon en kon niet meer stoppen. Haar verhaal heeft mij diep geraakt, maar nog zoveel meer gebracht.

Ik kreeg antwoorden op vragen die ik al lang had. Hoe kun je overleven en vooral ook, je leven blijven leven? Haar moeder, die ook geen idee had wat hen te wachten stond, zei in de trein die hen naar het concentratiekamp bracht: ‘Ze kunnen je alles afpakken, behalve je gedachten’. In alle horror die zij heeft doorstaan, is dit haar grote kracht gebleken. 

Ik geloof in de kracht van herhalen, alles wat wij meemaken, zit en blijft in ons brein. Ook bij Eva, nu 93 jaar oud en nog steeds werkzaam als psycholoog, heeft nog steeds herbelevingen, nachtmerries. Maar telkens opnieuw kiest zij ervoor om zich met het leven te verbinden. En maakt ze duidelijk dat jij niet jouw gedachten BENT, maar dat je zelf mag kiezen voor andere gedachten. Zodat jij niet blijft hangen in jouw oude verhaal, maar telkens het besluit kan nemen om een nieuw verhaal te schrijven. 

Ik heb diepe bewondering voor haar en ben dankbaar dat zij haar boek geschreven heeft. En kan het je warm aanbevelen om te lezen, omdat het zoveel wijsheid bevat. Je kan het bestellen via je plaatselijke boekhandel, zodat je daarmee ook lokaal de ondernemers steunt. Dit is het ISBN nummer 9789400510555.

Daarom, op deze 4e mei, waarop we herdenken, wens ik je vrijheid van keuze toe. Dat je twee minuten voor JOU stilstaat, wat je nodig hebt en waar je dankbaar voor bent. En wens je toe om morgen uitbundig onze Vrijheid te vieren. Mochten deze woorden je raken en wil je daar over van gedachten wisselen? Je kunt me altijd mailen.

PS: De volgende Masterclass Breng je Brein tot rust staat al ingepland voor woensdagavond 12 mei om 19.30 uur. Inschrijven kan hier.