Bij het schrijven van mijn vorige mail aan jullie over loslaten, kon ik niet vermoeden dat dit thema nog een extra lading kreeg vorige week. Loslaten gaat soms ook over het loslaten van dierbaren. Vorige week kreeg ik te horen dat een voor mij belangrijke shiatsu leraar, plotseling van ons heen gegaan is. 

Dat bericht heeft me deze week op allerlei lagen in mijn bestaan beziggehouden. Vooral mooie herinneringen komen omhoog, mijn werken als holistisch GZ-psycholoog heeft een stevig fundament gekregen dankzij mijn Shiatsu opleiding die ik in 1999 startte. Ik merk hoe dankbaar ik daarvoor ben, maar ook hoe groot mijn behoefte was om me na dat bericht even terug te trekken en af te sluiten. En dat het schrijven van deze mail aan jullie, vandaag even niet zo vloeiend verloopt als ik zou willen.

Ik merk dat als ik niet uitkijk het perfectionisme monster de kop opsteekt. ‘Is het wel van waarde, is het goed genoeg?’ Dat is zo’n stem die dan ineens nadrukkelijk om aandacht kan vragen. Dus pak ik gelijk terug op mijn ademhalingsoefeningen voor ik verder ga schrijven. In plaats van te denken in onmogelijkheden, kijk ik naar wat wel kan. Eerst mijn brein weer in de ruststand. Wel zo handig, omdat datgene wat ik zo graag aan anderen leer, ook zelf toe te passen 😊

Eigenlijk wil schrijven over depressie, omdat melancholie, ofwel zwaarmoedigheid, in dit jaargetijde de tegenhanger is van het loslaten en elimineren volgens de Vijf Elementen, waar ik jullie vorige week over mailde. De laatste jaren is het woord depressie eigenlijk een meer gebruikt en gemeengoed geworden, uitdrukkingen als ‘ik word er depri van’ zie je met regelmaat op Social media langskomen. Als het even niet zo lekker gaat, wordt dit soms makkelijk gezegd. 

Vanuit mijn holistische visie zijn natuurlijk de DSM V kenmerken daarvan een ingang om te zien wat er speelt bij een cliënt. Depressieve klachten kunnen ook een ander masker hebben, waardoor je ze zelf niet altijd even goed kan herkennen. Verder kijken wat er onder somberheidsklachten zit, is dus heel belangrijk.

Ik zie ze vaak vermomd bij mensen die perfectionistisch zijn, die onbewust stemmetjes in hun hoofd hebben die voortdurend bezig zijn je te vertellen wat je wel en wat je niet goed doet. Vermomd als groot verantwoordelijkheidsgevoel, waardoor mensen altijd harder rennen voor een ander dan voor zichzelf. Als masker om negatieve emoties over dingen die niet goed lopen, of waar je je voor schaamt weg te poetsen door vooral dat blije gezicht op te zetten. ‘Nee hoor, met mij gaat alles goed’. Alle energie voor de buitenwereld in zetten, zodat ze alsjeblieft niet zien hoe het écht in jouw binnenwereld is. Vooral laten zien hoeveel werk je verzet en hoeveel je presteert. Alles om maar niet door de mand te vallen. Die rotgevoelens verdoven met eten, wijntje door de week, Netflixen. En het beroerde is: Je lost het er niet mee op!

Depressieve klachten hebben zoveel meer gezichten dan je in eerste instantie zou denken. Ze putten je uit en beroven je van je levensgeluk.

Het is dus juist heel belangrijk als je je herkent in wat ik schrijf, gas terug te nemen en ruimte te nemen om wél eerlijk naar jouw binnenwereld te kijken. Jezelf te leren waarderen, dat je vandaag goed genoeg bent zoals je bent. Welke sterke kanten heb je en hoe kan je deze juist inzetten om de maskers niet meer nodig te hebben.

Die schok van vorige week maakt me meer dan ooit bewust, hoe belangrijk kijken naar het geheel is. Holos = heel, holistisch naar alles van jou ofwel YOU© aanschouwen, zodat jij dat niet meer ziet als iets wat er niet mag zijn, maar dat je juist kan leren om daaruit jouw power te halen. En nog belangrijker: Om zoveel mogelijk waarde daarover te delen.

Ik deel die graag met jou, als jij dat wilt. Via mijn e-book als je dat nog niet hebt, of door naar de Masterclass te kijken. Als je nog aan wil sluiten: dinsdag 5 oktober 2021 om 19.30 is de volgende Masterclass BRENG JE BREIN TOT RUST ingepland en via deze link kan je nog inschrijven. 

Mag ik jou nog om hulp vragen? Ik heb een paar weken geleden meegewerkt als gastspreker aan een Podcast. Dat vond ik een hele gave ervaring en ik vraag mezelf af: Zou jij het van waarde vinden als ik naast deze mails, ook Podcasts ga maken? Ik zou ’t geweldig vinden als je dat via de mail met me zou willen delen. Dank je wel alvast!