Ik deel met liefde de vakantiefoto bij deze blog, vakantie en tijd om all-out te gaan, te ontspannen én genieten. Dit uitzicht is voor mij onbetaalbaar, inmiddels een vaste stek waar we graag naar toe gaan. In de ochtendzon op het balkon, na een heerlijk ontbijt. Boek erbij, lezen, kijken, kijken en nog eens kijken. Je raakt er niet uitgekeken door het telkens veranderende schouwspel van wolken, roofvogels zweven op de thermiek vlak voor je neus voorbij.
Ik weet niet hoe het jou vergaat, maar op ‘vakantie gáán’ vind ik het meest vervelende onderdeel van de vakantie. Altijd nog dingen te doen, ’t is net nog niet af, nog even iemand mailen. Want voor vertrek staat de mail nog aan en kijk je nog op social media. Je hebt tenslotte een eigen praktijk en dan is ’t werk nooit af en ja, dat overkomt mij dus ook gewoon.
Als ik op reis ga neem ik altijd een flinke stapel boeken mee, mijn vulpen, een pot inkt én mijn Moleskine notitie boek. Naast de prachtige dagelijkse wandelingen en autoritten, is er tijd om stil te worden en naar binnen te keren, ervaar ik de kracht van niks doen. Als alles tot stilstand is gekomen, ontstaat er in mijn brein ruimte.
Ruimte voor nieuwe dingen, wat is er allemaal al en wat mag ik verder gaan ontwikkelen. Ik hakte knopen door, liet dingen los die mij niet meer dienden.
Ik schreef al eerder over mijn verlangen om een onlinetraining te gaan ontwikkelen. Nam er al besluiten over, stapte in een trainingstraject om dit te kunnen opzetten. En juist door het niks doen, niets hoeven kwam naar boven borrelen wat ik zo met liefde voor mensen neer zou willen zetten. Het was er al langer, in stukjes in mijn onderbewustzijn en kwam daar naar boven borrelen.
Veel van mijn klanten werken in het onderwijs en in de zorg en ik zie dat zij worstelen met dezelfde problemen, allemaal in een eigen unieke variatie. Vaak rennen ze zo hard voor anderen, dat ze vergeten dat ze ook voor zichzelf mogen zorgen. En beken ik maar gewoon, ik was de eerste dagen van de vakantie ook nog in mijn mail aan het kijken 🙈omdat ik onrust bespeurde als ik dat niet deed. Over brein en ritme gesproken, ik moest dat rennen zelf ook even ontwennen.
Ik zie bij hen veel herhalende patronen, ze vragen bijna nooit om hulp, hebben de zelfredzaamheid uitgevonden. ‘Zelluf doen’ hangt op een tegeltje boven de deur. Totdat ze met een knal tot stilstand komen en compleet uitgewoond en uitgeput moeten bekennen dat ze het echt even niet meer trekken.
Wat zou ik ze dat graag besparen, ik weet zó goed hoe dat voelt om op die plek te zijn. Ik had zo graag eerder willen weten wat ik nu weet: Je moet echt eerst zelf het zuurstofmasker opzetten, voordat je er voor anderen kan zijn. Je mag echt leren kappen met perfectionisme, omdat ’t zo’n grote handrem op je bestaan kan leggen.
Vorig jaar startte ik al een pilot met YOU© 2.0, toen nog live in de praktijk. Maar met een steeds vollere agenda, realiseerde ik me ook dat ik heel veel mensen in de zorg en het onderwijs niet kan helpen. Terwijl mijn hart zo bij deze mensen ligt, omdat ze voor ons allemaal zo belangrijk werk doen. Voor hun leerlingen en patiënten ’t vuur uit de sloffen lopen, vaak tegen de klippen op. Ze verdienen de steun!
Begin dit jaar werd het duidelijk: Ik moest een keuze maken. Een online traject gaan maken, om zo meer voor deze lieve mensen te kunnen betekenen. Dat vind ik doodeng, want techniek, hoe moet dit in vredesnaam en wie kan me daarbij helpen? Ik wil het aangaan, want het moet, ik kan het niet meer aanzien hoeveel mensen burn-out raken in de zorg en het onderwijs. De noodzaak is er, ik voel ‘m aan alle kanten. En dat levert ook bij mij stress en spanning op, al weet ik dat ik die juist nodig heb om de sprong te wagen. HET.IS.TIJD.
Afgelopen vrijdag overwon ik mijn ‘techniekangst’ tijdens een dag om te leren hoe je een online training op je website bouwt. Het was zelfs leuk! De basis, nog maar heel pril, staat in de steigers. Ik ben er mega dankbaar voor! Het creëren kan beginnen 😊
En wil ik jou graag om hulp vragen: Ik voel aan alles dat dit online traject nodig is, kan ‘m gaan schrijven en maken, maar weet ook hoe belangrijk feedback en input van jullie is. Je helpt mij enorm door max.10 minuten van jouw tijd te besteden aan het invullen van mijn vragenlijst.
Open hier het formulier
Uiteraard zijn jouw gegevens veilig bij mij en deel ik die nooit met anderen! Jouw antwoorden zijn voor mij waardevolle input, de titel is niet voor niets YOU© 2.0, het gaat om jou en om die training voor jou zo waardevol mogelijk te maken! En als je bij het invullen van deze vragenlijst denkt, ik weet nog wel iemand die hierin geïnteresseerd is, wil je deze mail dan met hen delen en hen vragen om de vragenlijst ook in te vullen? Hoe meer informatie, hoe beter ik de training kan bouwen.
De komende zomermaanden staan dus in het teken van nieuwe dingen, terwijl de praktijk ook gewoon geopend zal zijn. Mocht je meer willen weten over sessies of over de onlinetraining, mail me gerust zodat ik met je mee kan denken.
Oh ja, en voor de roofvogel liefhebbers 😊 deze roofvogel die je hier nauwelijks ziet, zweeft daar om de haverklap voorbij.
Wens ik jou een prachtige week toe & warme groet
Monique 🌟💚
