Zo heerlijk dat de zomer is begonnen, het tuinkantoor is officieel in gebruik genomen😊. Schrijven in de natuur is één van de tofste dingen die ik ken. Naast lezen, wat die twee zijn voor mij onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dus zit ik hier mét de laptop in de tuin om aan jou te schrijven. Dampende kop koffie erbij, de vogels zorgen voor een rustgevend achtergrondgeluid.
Ik kreeg op mijn blog van vorige week veel lieve reacties, dank jullie wel! Ook kreeg ik mooie reacties op een gereedschapskist in kunnen zetten en dus je brein in beweging houden. Gaaf dat jullie de waarde eruit kunnen halen, een belangrijke reden voor mij om deze blogs te schrijven!
Tijd dus voor nog een belangrijk brein ding, als het gaat om in dezelfde patronen blijven zitten. Ons brein houdt van ritme, ook als dat ritme eigenlijk niet helemaal meer up to date is. Of dat onbewust oude patronen en cognities in de weg zitten, waardoor je jouw kostbare energie weg laat lekken.
Ik zie veel van mijn klanten enorm hard werken en rennen. Ze leggen de lat veel te hoog en dat stoppen lijkt maar niet te lukken. Dat geeft veel onrust in je hoofd, maar vooral ook in je lichaam. En daar gaat deze mail aan jou over. Want echt, dat brein kan ons dol draaien, niet te doen.
Vanuit de wetenschap valt dit onder andere te verklaren door cognitieve dissonantie. In mijn taal vertaald is het de onaangename spanning die je voelt als datgene wat je ziet of waarneemt, eigenlijk in strijd is met jouw eigen opvattingen en overtuigingen. En het brein houdt niet van onaangenaam, dus gaan mensen zich aanpassen om de onrust weg te krijgen.
Right…op zijn Rotterdams heet dat voor mij ‘recht lullen wat krom is’. Of ‘de waarheid kleien zoals die voor jou het beste uitkomt’. Dat proces verloopt in een paar seconden en jij hebt daar nauwelijks invloed op. Huh? Ja, jouw brein praat alleen met zichzelf en kiest de meest snelle en minst energie kostende weg om de rust in je hoofd te herstellen.
Dan ga je je aanpassen, voegen naar hoe het heurt, wat er gewenst is. Je directeur die vraagt of je alsjeblieft de lessen over wil nemen van een collega die uitviel, je hebt al ja gezegd voordat je er erg in hebt.
Een collega die zegt dat ze ’t niet meer trekt, voordat je je écht bewust wordt, neem jij die ingewikkelde casus maar vast over. Aan het einde van de dag word je pas ‘wakker’ en denkt, ‘Wat heb ik nou weer toegezegd?’ De stress vliegt je naar de keel, want nu kan je niet meer terug. Ondertussen stapelt ’t zelfoordeel enorm op, de druk loopt op met als resultaat…dat jij weer harder gaat rennen.
En jawel hoor, jouw brein staat op de automatische stand van wat het ooit geleerd heeft en wat is ingeprent. Ben je je niet bewust van, maar op het moment dat iemand anders een beroep op jou doet, gaat er een heel scala aan onbewuste patronen aan het werk. Jij hebt geen idee, maar voelt wel die onrust. En om daar zo snel als mogelijk vanaf te zijn, geef je toe, zeg je ja, volautomatisch.
De kunst is dus om steeds meer bewustwording te krijgen op jouw patronen. Ook de onbewuste en dat heeft tijd nodig, studie en ja, soms ook echt hulp omdat je vastloopt. En kom ik nog even terug op de blog van vorige week waarin ik schreef over Victor Frankl en zijn bewustwording.
Tussen de vraag van een directeur of collega en hoe jij daarop reageert zit TIJD! Bewustwording vraagt dat je bij alle keuzes die je maakt, die tijd ook even neemt. Tips die je hierbij helpen:
- Doe een ademhalingsoefening, je brein is je dankbaar.
- Mijn magische antwoord dat me al veel ellende bespaard heeft is: ‘Daar denk ik over na, daar kom ik op terug’. Tijd kopen dus!
- Schrijf in je agenda het moment waarop je daarop terugkomt, liefst binnen een paar dagen.
- Maak ik je agenda ’s avonds een kwartier vrij als ‘piekertijd’ om in te piekeren, daarna stop je ermee.
- Schrijf al je overwegingen op, dat ordent zo lekker in je brein.
- Schijf ook op HOE je het gaat communiceren
- NEE mag je als volledige zin beschouwen, zet er een punt achter.
Je brein komt dan tot rust, waardoor jij zelf kan voelen en bedenken wat jouw antwoord op die vraag zal zijn. Vanuit jou! Wat jij echt wel of niet wilt. Dus nee, ik neem geen lessen over van een collega. Nee, mijn caseload zit overvol. Done.
Hoe vaker je het op deze manier oppakt, hoe meer jouw brein hieraan went en je dus breintraining doet. En jij niet meer hoeft recht te lullen wat krom is, de waarheid aan jezelf gaat verdraaien omdat het dan lekkerder voelt. Jij gaat op deze manier regie pakken, zonder te voegen, jezelf te kort te doen en jezelf daarop veroordelen.
Ik hoop dat deze blog je weer inzichten geeft, als je ze wilt delen dan vind ik dat fijn. Het helpt mij om de inhoud van deze berichten zo waardevol als mogelijk voor jullie te maken!
Wens je een mooie week toe, warme groet,
Monique 🌟💚
